Video Koninklijke Landmacht.

Met verwijzing naar: Het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH).

Presentatie: Wietske van Oostveen - militair historicus.

Duur video: 4:43.

 

Op 31 oktober 2019 is er een ceremonie en een rondleiding Kapelsche veer. Na afloop daarvan zie ik een groepje mensen die duidelijk bezig zijn met het maken van filmbeelden nabij het monument.

Ik kom uiteindelijk kort in gesprek met een mevrouw die bij de groep hoort en vraag haar waarvoor dit is.

Met enige trots zegt ze voor defensie te werken.

Ik vraag haar waarom ze, tijdens hun voorbereidingen, niet bij het informatiepunt Kapelsche veer van stichting V.O.G.W. zijn uitgekomen. Hierop volgt geen duidelijk antwoord en er rest mij niets anders dan haar mijn kaartje mee te geven.

Zo kan men, indien gewenst, altijd contact opnemen.

Maar hulp is blijkbaar niet gewenst want ik verneem niets. Geen probleem natuurlijk; niets is verplicht.

In januari 2020 krijg ik de video via het internet te zien en gelukkig duur het allemaal niet lang want ook dit product

kent voldoende fouten om een vermelding te krijgen op deze website.

Het is aandoenlijk om te zien dat steeds meer personen en instanties het nodig vinden om ook iets over de strijd om Kapelsche veer te moeten publiceren. Men lijkt niet achter te willen blijven bij anderen.

Opvallend is ook dat het de laatste jaren juist de professionals zijn die niet foutloos lijken te kunnen werken.

Mooie beelden en fraaie montage kunnen niet verhullen dat defensie hier een beter product had kunnen afleveren.

Of mag je stellen... een beter product had moeten afleveren.

Hier zit een militair historicus achter, hier zit een budget achter, hier zit vast en zeker een gedachte achter. 

Wat er duidelijk niet achter zit, is het benutten van een opgelegde kans om fouten te voorkomen.

​

Huis aan huis blad over 75 jaar vrede en vrijheid.

Altijd fijn om een gratis blad in de bus te ontvangen. Toch?

Vooral als het over de Tweede Wereldoorlog gaat en samengesteld is door jongeren. Toch?

Toch niet helemaal.

Ik heb al jaren geen bijdrage meer op deze website geplaatst. De reden hiervoor is simpel. Er waren de laatste jaren meer dan genoeg publicaties over de strijd om Kapelsche veer en velen daarvan bevatten fouten. Ik zag het echt niet zitten om er elke keer weer op te reageren. Ik had er gewoonweg geen zin meer in.

Maar voor dit blad uit de winter van 2019/2020 maak ik een uitzondering.

Waarom?

Omdat het blad professioneel is aangemaakt (kost dus genoeg geld) en het ook nog eens huis aan huis is bezorgd en dat in een groot verspreidingsgebied. Staan er dus fouten in, dan tikt dat aardig aan daar waar het om het uiteindelijke effect gaat.

Ook ik heb het blad ontvangen en neem mij voor het aandachtig te gaan lezen.

Voordat ik daarvoor de kans krijg, gaat de telefoon. Een aandachtige lezer heeft een fout ontdekt in een artikel over de strijd om Kapelsche veer.

Mijn eerste reactie was: "daar gaan we weer". Ik had beter een website kunnen openen over publicaties zonder fouten; veel minder werk aan.

Ik vind het betreffende artikel zie de fout. Er staat dat de strijd begon in november 1944. Dat moet uiteraard december 1944 zijn.

Direct vraag ik mij af waar de jongere(n) deze informatie vandaan heeft/hebben. Waar staat dit en waarom is er geen kundige eindredactie op het blad gezet om dit soort zaken te voorkomen? Is het dan echt zo moeilijk om zoiets eenvoudigs correct weer te geven? Blijkbaar!

Doe maar wat en bezorg het eindresultaat daarna van deur tot deur.

Ik heb nu al geen zin meer om verder te lezen maar besluit het blad snel door te bladeren.

Daarbij valt mij nog veel meer op, maar de bevindingen hou ik voor me.

Ik hoef mij al lang niet meer af te vragen waarom een project als dit er uiteindelijk zo uit komt rollen. Ik begrijp het, maar ga dat hier niet delen. Het blad zal ik een tijdje bewaren en, samen met mijn bevindingen, voor mijn toekomstige werkzaamheden gaan inzetten. Als voorbeeld dus.

Meer kun je niet doen aangezien dit project reeds is afgerond en gedane zaken nemen immers geen keer.

Ik ben ervan overtuigd dat dit project goed bedoeld is en dat velen er energie in hebben gestoken. 

Ik behandel hier ook bewust maar één fout en laat het daarbij. Een project voor- en door jongeren ga ik niet via het internet verder 'afbranden'.

Ik heb, qua aanpak, van dit blad geleerd en ga er vast nog meer van leren. Nu maar hopen dat de verantwoordelijken voor dit project ook eens gaan leren.